top of page

Item List

Read More

Read More

Read More

Read More

آرمان های شکست خورده

تجددگرایی و جنبش های مدنی در این چهار دهه اخیر بخش مهمی از تاریخ افغانستان را تشکیل داده است. در بدنه حکومت جمهوری دموکراتیک خلق و جمهوری اسلامی افغانستان روشن فکران نقش بسزایی دارند اما سوال این هست که این متخصصان واقعا کاری برای مردم افغانستان انجام داده اند؟ آیا آرمان گرایی و تفکرات متفاوت تجددگرایان در حزب دموکراتیک خلق فایده ای برای مردم داشت؟ آیا زنان حزب کاری برای زنان افغانستان انجام دادند و یا اینکه در تمام چهار دهه اخیر وضعیت زنان بحرانی و بسته بوده و هست. امروزه که سیلی از کمک های خارجی در افغانستان برای حمایت زن مصرف شد، چه ثمره ای داشت؟ آیا راه حل مشکلات زنان جدا از راه حل مشکلات جامعه هست؟ وقتی در جامعه فقر گسترده وجود دارد چطور توقع داشته باشیم که وضعیت زنان بهتر شود؟
خبرنگار مقشوش همراه خانم دکتر شفیقه رزمنده مصاحبه دیگری کرده است. خانم دکتر رزمنده معاون شورای سراسری زنان در دوران دکتر نجیب الله بودند و فعال امور زنان نیز می باشند. در این مصاحبه درباره واقعیت وضعیت زنان در دوران جمهوری دموکراتیک خلق و جمهوری اسلامی فعلی، دلایل ناکامی وضعیت فعلی، دستاوردهای سازمان زنان در دوران خلق، مقایسه وضعیت زنان در دوران روسای جمهوری خلق و فعالیت فعلی اعضای سازمان زنان بعد از هشت ثور گفتگو کرده ایم

آیا در محکمه ها حق به حقدار می رسید ؟

وقتی به هر یک از مشکلات، عیبها و ضعفهای حکومت سابق اشاره می کنیم، عده ای از طرفداران وفادار صدا بلند می کنند که از حکومت در جنگ چه توقع ای داشته اید؟ راست می گویند چرا که حکومت تحت اشغال و با اقتصاد جنگ نمی تواند کار خاصی برای ایجاد زیرساختها و اجرا قوانین حقوق بشری انجام دهد ولی موضوعات حیاتی مثل محکمه و عدالت را می توان به آینده موکول نمود؟ وقتی نفس مردم در فساد و تقلب سارنوالها بریده شده بود و حتی خبرنگارانی که از هیچ چیز نمی ترسیدند ولی جرئت شکایت در محکمه را نداشتند چون خود را از پیش باخته می پنداشتند در نتیجه نمی توان ضعف شدید محکمه ها را نادیده گرفت. عدالت آن عنصر گم شده در چهار دهه اخیر هست و با تمام خدمات و تلاشهای نیروهای مستقل با این حال مشکلات باقی ماند. متاسفیم که فعالیت وکلا، سارنوالها و حقوقدانان زحمتکش به خاطر اشتباهات و جنایات باقی نادیده گرفته شد و امیدواریم روزی در یک کشور آرام بتوانیم شاهد خدمات ایشان باشیم
خبرنگار مقشوش همراه جناب سید معروف هاشمی جاهد مصاحبه کرده است. آقای هاشمی جاهد وکیل مدافع ، حقوقددان و عضو اتحادیه حقوقدانان افغانستان می باشند که در مصاحبه اول در صفحه نیمه سیاسی به قوانین حقوقی افغانستان از منظر اسلام و حقوق بین الملل، استقلال حقوقدانان و فساد در محکمه پرداخته ایم

آیا مقاومت مردم افغانستان بر حق بوده؟

سالها استقرار حکومت های دیکتاتوری که هیچ مخالفی را تحمل نمی کردند باعث گردید تا حوادث مهمی در افغانستان اتفاق بیافتد اما فرصتی برای واکنش و تحلیل آن وجود نداشته باشد. امروزه که به لطف تکنولوژی شرایط مهیا گردیده، همان جریاناتی که روزگاری صدای مخالف را در افغانستان خفه می کردند، امروز ادعا دارند که بهترین کارنامه را داشته اند. هیچ یک از طرفداران حکومتهای سابق حاضر نیستند تا حداقل کمی از اشتباهات خویش را بپذیرند در حالی که از هفت ثور تاکنون میلیونها انسان کشته، مجروح و آواره گردیده اند
جمهوری دموکراتیک خلق افغانستان هر چند سالها از سقوط آن می گذرد اما امروزه طرفداران آن نه تنها تاریخ جنایات خویش را تکذیب می کنند بلکه به جایی رسیده اند که مقاومت مردم افغانستان را در ردیف تروریزم و مزدوری بیگانگان قرار می دهند. مهم تر از اینکه در تاریخ حق با چه کسی هست، مهم این است که هر کسی ادعای خود را به درستی بیان کند و ما به همین خاطر در صفحه نیمه سیاسی خواسته ایم به این ادعاها پاسخی بیابیم
خبرنگار مقشوش همراه محمد حنیف باباخان مصاحبه دیگری کرده است. آقای باباخان مجاهد و فعال امور فرهنگی هستند. در این مصاحبه به این پرداخته ایم که مقاومت مردم افغانستان تا چه اندازه بر حق بوده، حکومت وقت کابل آیا اعتقادی به اپوزیسیون داشت؟ آیا جنایات کمونیستها بعد از کشته شدن امین پایان یافت؟

ابهامات در صلح واقعی

گفتگوهای بین الافغانی هر روز به عقب می افتد و جنگ بیشتر جلو می آید. صلح در طوفان خشونت مبهم و دور از دسترس به نظر می رسد. هر چند رئیس جمهور آمریکا حاضر نمی شود از ثمرات بیست سال حضور در افغانستان صحبت کند اما دیر یا زود کشورهای همسایه و فرامنطقه ای روی یک موضوع به اجماع خواهند رسید. رسانه ها واقعیت میدان های جنگ را متفاوت جلوه می کنند اما خسارت ها را چند برابر نشان می دهند. در چنین شرایطی مردم بی جا شده افغانستان بیش از پیش معتقد هستند که بالاتر از سیاهی رنگی هست. رنگی به تاریکی افغانستان عزیز ما
خبرنگار مقشوش همراه پرفسور ترابی مصاحبه دیگری کرده است. پرفسور ترابی عضو هیئت رهبری مجمع دانشمندان و متخصصان افغانستان و رئیس کمیسیون صحت هستند و در این روزهایی که امیدی به صلح و گفتگو نیست با ایشان از منظر دیگری به مذاکرات، حکومت موقت و آینده وضعیت موجود پرداخته ایم

ارتباط حکومتها و مردم در پنج دهه اخیر

کتابهای تاریخ را فاتحان می نویسند اما واقعیت همیشه مثل روز در تاریکی عیان خواهد بود. مهم نیست که چه ادعایی وجود داشته باشد بلکه مهم این هست که مردم افغانستان در برابر سقوط هیچ یک از حکومتها مقاومت نکرده و همیشه حکومتها ابتدا در قلبهای مردم سقوط نموده سپس بیرق ایشان در کابل نقش بر زمین گردیده است. مردم افغانستان هیچ گاه به دنبال جنگ نبوده اند اما از اعتراضات سال اول حکومت کمونیست ها مثل بیست و چهار حوت هرات تا اعتراضات مدنی در دوران حکومت سابق همیشه مردم می خواستند صدای خویش را به گوش حاکمان برسانند اما هیچگاه حاکمان گوشی برای شنیدن نداشتند از این جهت حکومتها دیر یا زود تغییر کردند
اظهار نظر محترمانه و به دور از اهانت حق هر آدمی می باشد و این سنت حسنه را از دوران خلفای راشدین تاکنون در جامعه اسلامی رواج داشته و دارد. مقشوش به عنوان رسانه آزاد وظیفه دارد تا پلی برای بیان اظهارات ایجاد نماید اما این به معنای موافقت و یا مخالفت ما با اظهارات مصاحبه کننده نمی باشد. ما می خواهیم رسانه آزاد باشیم و در رسانه آزاد خبری از تحریف، سانسور و بایکوت نیست
خبرنگار مقشوش همراه محمد انور متین مصاحبه کرده است. جناب محمد انور متین سالها در بستهای مختلف فعالیت داشته اند و در آخرین مورد کارشناس امور فرهنگی و اجتماعی مقام ولایت هرات نیز بوده اند. در بخش اول مصاحبه در صفحه نیمه سیاسی با توجه به اینکه در حکومتهای مختلف فعالیت داشته اند به مقایسه حکومتهای چهار دهه اخیر، نقاط قوت و اشتباهات جمهوری دموکراتیک، مجاهدین و بحث اپوزیسیون، تحمل آزادی بیان و قیامهای مردم پرداخته ایم همچنین در پایان مصاحبه به تجربه ایشان به عنوان کارشناس در مقام ولایت هرات در بحث های جنجالی چند سال اخیر مثل تخریب تالار تیاتر و جنجال کلمه دانشگاه/پوهنتون نیز بحث نموده ایم

از ادعاهای کذب تا واقعیت تلخ امارت اسلامی

اسم و رسم برای مردم افغانستان آب و نان نمی شود. در این دهه ها ما حاکمانی داشته ایم که با عناوین دهن پرکنی مثل مجاهد اسلام، دومین متفکر جهان، امیرالمومنین و... چند صباحی کنترول کشور را در اختیار داشته اند اما اینها با هر ایدئولوژی و عنوانی خدمتی نتوانستند انجام دهند تنها و تنها به این علت که با متخصصین و نخبگان واقعی رابطه نداشته و تصور می کردند که تنها ایشان می دانند و برحق هستند. حکومتها با بیرقها و لباسهای مختلف آمدند و رفتند. هر چند از نظر خود بهترین بوده اند و هیچگاه جنایات و اشتباهات مرگبار را برعهده نمی گیرند اما وقتی بعد از چهل سال هیچ یک مشکلات اساسی اقتصادی و سیاسی ما حل نشده و هنوز محتاچ نان شب خویش هستیم پس اینها ناکام بوده و هستند. شکاف و اختلاف در میان نسل جوان و حاکمان چه در حکومت سابق و در چه حکومت فعلی هر روز جدی تر می شود چون حاکمان تنها می خواهند بمانند و به این هدف از هر وسیله ای سواستفاده می کنند اما نسل جوان می خواهد افغانستان دگرگون شود. واقعیت این است که برخلاف شهامت جوانان ما در طول تاریخ رهبر شجاع در کشور نداشته ایم تا حتی حاضر باشد جانش را هم بدهد اما افغانستان را بسازد. هیچ یک از کشورهای همسایه و منطقه ای افغانستان آباد نمی خواهند چون سواستفاده از منابع آب و مهاجران افغان برای ایشان بیشتر ارزش دارد
خبرنگار مقشوش همراه دکتور رمضان بشردوست مصاحبه کرده است. دکتور بشردوست چهره شناخته شده عام و خاص افغانستان می باشد و برای ایشان مهم نیست که وزیر پلان و یا نماینده پارلمان باشند و یا نباشند چون در هر شرایط دست از خدمت و بیان راهکار و راه حل بحرانها برنمی دارند. در این مصاحبه به حکومتداری یکساله امارت اسلامی، تفاوتها و شباهتهای حکومت فعلی و سابق، شعار مبارزه با فساد طالبان و... در بخش نخست مصاحبه در صفحه نیمه سیاسی پرداخته ایم

از دموکراسی تحت اشغال تا حکومت تقلبی

نزدیک به یک سال از سقوط جمهوری اسلامی و تغییر حکومت در افغانستان می گذرد. هر چند یازده ماه اخیر پر از حوادث فراموش ناشدنی بود با این حال در سال گذشته حکومتی از میان رفت که دو دهه ادعای دموکراسی و حمایت از احزاب داشت. از حکومت موقت کرزی تا پایان دوره هفت ساله غنی با فشار آمریکا همیشه ما شاهد حکومتهای ائتلافی بودیم که در آنها خبری از احترام به رای مردم نبود و حکومت میان احزاب و جریانات مختلف قومی و مذهبی تقسیم می گشت
اگرچه در پنجاه سال اخیر حکومتها تنها با زور سرنیزه و کودتا بر سرکار آمدند و بعضی از احزاب و چهره ها در آن حکومتها اشتراک داشتند اما در حکومت سابق به تمام این احزاب فرصت حضور دوباره داده شد و در نهایت دو جهت دست به مبارزه مسلحانه علیه اشغالگران زدند که یکی حزب اسلامی گلبدین حکمتیار بود و دیگری حرکت تنظیم طالبان به شمار می آمد، این دو جهت حکومت تحت اشغال را قبول نکردند در نتیجه در حکومت ائتلافی جایی نداشتند وگرنه در هیچ کجای جهان چنین حکومت ائتلافی سابقه نداشته است که انتخابات در آن تنها به صورت نمایشی برگزار می شد و پیروز در آن قبل از انتخابات انتخاب گردیده بود همچنین کابینه و پارلمان نیز در میان احزاب تقسیم می گردید. واقعیت فساد و تقلب در حکومت سابق بر همگان واضح بوده است
خبرنگار مقشوش همراه محمد انور متین مصاحبه کرده است. جناب محمد انور متین سالها در بستهای مختلف فعالیت داشته اند و از جمله موسسین حزب آبادی افغانستان بوده اند که از گذشته تا به امروز عضو هیئت اجراییه آن می باشند. در این مصاحبه به فعالیتهای حزب آبادی افغانستان در دوران حکومت سابق، تقلب و فساد در انتخاباتها و پلان حزب برای آینده پرداخته ایم

از سپتامبر 2001 تا سپتامبر 2020

این روزها که هیئت مذاکره کننده دولت و طالبان در دوحه حضور دارند، مبارزان و فعالین مدنی که در دو دهه اخیر از اروپا تا کابل علیه اشغال کشور جنگیده اند و برای تامین دموکراسی قربانی داده اند، از خود می پرسند که چرا سرنوشت مبارزات مدنی به اینجا رسید؟ آیا حرکت های دگراندیش مثل حرکت کنگره ملی و... بعد از سالها فعالیت توانسته هست که ثمره دموکراسی و جمهوریت را در افغانستان ببیند؟
آغاز مذاکرات میان افغان ها از یک سو بعد از حادثه 11 سپتامبر آغاز شد و از سوی دیگر دوشنبه روزجهانی صلح هست. آیا مردم افغانستان بعد از سالها می توانند صلح را ببینند؟ آیا سال آینده مردم افغانستان هم روز جهانی صلح را باور خواهند کرد؟ این ها سوالات بی جواب ملت افغان به خصوص قشر روشن فکر هست. قشری که برای آگاهی ملت خون دلها خورده است
خبرنگار مقشوش با سمیع دره ای مصاحبه کرده است. آقای دره ای از فعالین مدنی هستند که از سالها پیش در حرکت به سمت کنگره ملی فعالیت های مبارزاتی علیه رژیم وقت را آغاز کردند. در این مصاحبه درباره فعالیت های حرکت کنگره ملی در اروپا در زمان طالبان، همکاری حرکت با احزاب جهادی، تنظیم حکومت آینده افغانستان و ثمره مذاکرات دوحه گفتگو کرده ایم

bottom of page