ادغام در جامعه و جای خالی افغانان در سیاست

مقشوش: ادغام پناهندگان در جامعه پروسه زمان بر و پر اهمیتی می باشد که بعضی از پناهندگان بعد از سالها اقامت نمی توانند به آن دست یابند، انجمن افغانها در سویدن چه اقداماتی انجام داده است؟
روند ادغام در اصل سه کلید نیاز دارد: اولین مورد یادگیری زبان، دومین مورد یافتن شغل و سومین مورد هم دانستن معلومات عمومی در مورد جامعه، ادارات دولتی و قوانین کشور می باشد. ما در انجمن در هر سه مورد کار کرده ایم. تا به حال چندین جلسه با مسئولین ( کومون) ولسوالی ها مختلف داشته ایم و همکاری بسیار نزدیک داریم. هر عضو ما می تواند به اداره ولسوالی ها برود و کمک ها را در رابطه با آموزش زبان سویدنی دریافت نمایند
در بخش دوم توانسته ایم با شرکتهای مختلف افغانان در سویدن ارتباط داریم تا تعداد زیادی از افغانان را از طریق آن شرکتها استخدام کرده ایم. همچنین با اداره ولسوالی ها هم در این بخش همکاری داریم تا برای جوانان زیر بیست و نه سال کار بیابیم. اخبار شغل یابی را از طریق فیسبوک منتشر می کنیم تا جوانان برای دریافت شغل به اداره مراجعه نمایند
درباره اصل سوم، مسئول ادغام ما یعنی آقای عنایت عادل بسیار فعال بوده اند و تاکنون توانسته ایم برنامه های مختلف را درباره قوانین اجتماعی سویدن، قوانین مهاجرتی و حقوقی به خصوص از طریق لایو فیسبوک برگزار نماییم. ما توانستیم تمام این موارد را از جمله معلومات کافی درباره پروسه اداری را در اختیار مردم قرار دهیم. در نتیجه باعث می گردد تا یک پناهنده شناخت کافی از ادارات و قوانین به دست آورد و خود به خود باعث می شود تا در جامعه حضور یابد و ادغام گردد

متاسفانه در گذشته کار جدی از طرف انجمن صورت نگرفته بود با این حال از زمانی که به عنوان رئیس انجمن انتخاب گردیده ام، فعالیتهای ما جدی تر و پر رنگ تر گردیده و رابطه ما ولسوالی ها و دیگر انجمنها بسیار نزدیک شده است. با این حال باید یادآور گردم که بحث ادغام کار یک شخص، یک ولسوالی یا یک انجمن نیست بلکه این اتفاق به تلاشهای سیستماتیک مربوط هست و ما یک تیم قوی داریم که به ما کمک می کند و توانسته ایم در مدت کوتاه کمکهای زیادی برای ادغام افغانان در جامعه میزبان داشته باشیم

مقشوش: ارتباط ملت میزبان با جامعه افغانهای مقیم باعث شناخت و همپذیری می گردد. از زمانی که به حیث مدیر در انجمن افغانها در سویدن فعالیت می کنید برای این امر چه اقداماتی انجام داده اید؟
همان طور که قبلا گفتم ارتباط خوبی با ولسوالی های سویدن داریم و در چندین محفل از مسئولین ولسوالی ها ( کومون)، نمایندگان پارلمان و... دعوت کرده ایم و باید بگویم که زیاد موفق نشده ایم تا با سویدنی ها رابطه برقرار کنیم. برای این ارتباط می بایست محافل ما بزرگ تر باشد که بودجه بیشتری را می طلبد. از منظر فرهنگی خلاها میان ما و سویدنی ها هنوز زیاد هست و در بعضی از مسائل نیاز هست تا روی آن کار شود تا آنها با ما در ارتباط شوند و با موسیقی، غذا و... افغانی آشنا گردند. باید روی آن بیشتر کار شود اما فکر نمی کنم که چندان ناموفق بوده باشیم و در آینده برنامه های بیشتری داریم
یکبار شب فرهنگی مشترک برگزار کردیم و سویدنی ها بسیار از آن استقبال کردند. با این حال بیشتر محافل ما مربوط به افغانان می باشد. در این کشورها فرق چندانی میان مهاجران قرار نمی دهند و اکثریت سویدنی ها در ذات کمی سرد می باشند ولی در قوانین سویدن جایگاهی برای نژادپرستی وجود ندارد و در این سالها تجربه برخورد با نژادپرستی را نداشته ام. با این حال برای ارتباط و همراهی بیشتر می بایست قدمی نیز سویدنی ها برای همراهی بردارند وگرنه اگر آنها قدمی برندارند و با هر چه قدر هم به جلو برویم ولی فایده نخواهد داشت

مقشوش: از جمله مشکلات پناهندگان افغان این است که در تصمیم گیری های سیاسی نقش کمتری نسبت به دیگر ملیت های پناهنده دارید، شما از طریق انجمن تا چه اندازه توانسته اید با ارگان های محلی، ملی و اروپایی ارتباط برقرار نموده و چه دستاوردهای به دست آورده اید؟
از این موضوع واقعا آگاه هستم و قبول دارم که متاسفانه ما نتوانستیم بیشتر از این در سیاست اروپا و در کشور کوچک سویدن تاثیرگذار باشیم. دلیل آن هم این است که فعالین و مسئولین انجمن های افغانان در گذشته آشنایی به زبان سویدنی نداشتند و تمام انجمنها را به شکل سنتی و افغانی پیش می بردند که این دلیل اصلی آن هست که آنچنان قوی نیستیم. هر چند نسل جوان تلاش دارد تا در سیاست نقش داشته باشند اما قدیمی ترها مانع این امر همچنان می شوند با این حال در این سالها توانسته ام در کنفرانسها و نشستهای بین المللی اشتراک نمایم
به طور مثال در بروکسل به نمایندگی از طرف انجمن افغانها اشتراک نمودم و در آنجا بیش از هفتصد نماینده از سازمان های مختلف اشتراک داشتند و ما درباره وضعیت افغانستان صحبت کردیم و به افغانان بدون مدرک نیز پرداختیم
با توجه به نشستها و کنفرانسهای بین المللی که در آن اشتراک نموده ام، به این واقعیت دست یافته ام که افغانستان واقعا به طور کامل فراموش شده است. در نشستی در ماه می چندین بار درباره افغانستان صحبت کردم و حتی برای یک ساعت در کنفرانس روم جدا برای چندین سازمان به طور اختصاصی سخنرانی نمودم اما گوش شنوا و علاقه مثل سابق وجود ندارد. واقعا ما برای اینها فراموش شده ایم. هر چند آنها از نبود اتحاد میان اقوام افغانستان خسته شده اند اما وقتی این را برای افغانان یاد نماییم، بدبختانه ما انتقاد پذیر نیستیم و باید یاد بگیریم که دست از نفاق و نزاع برداریم

احمد سهیل احمدی
27.7.22