top of page

تبعیض و تلخی مهاجران فراموش شده

در این هشت ماه برای مردم افغانستان و به خصوص مهاجران و پناهندگان یک عمر طول کشید. آن دسته ای که غربی ها با خود به کمپ امارات، قطر، آلبانیا و... بردند همچنان بی سرنوشت هستند. آن دسته از مهاجرینی که از افغانستان خارج شدند، در کشورهای همسایه عملا بی مدرک، بی سرنوشت و آواره مانده اند و برای آنهایی که در کمپ های اروپایی بوده اند نیز تحول خاصی اتفاق نیافتد و این مدت نیز مثل سابق برباد رفت. این وضعیت ملتی هست که فراموش شده اند و برای حقوق بشر غربی جان آنها اهمیتی ندارد با این حال این سرنوشت جفای جهان نیست بلکه هر چه هست از ماست که برماست
خبرنگار مقشوش همراه آقای احمد آرش بیات مصاحبه دیگری کرده است. آقای بیات فعال مدنی امور پناهندگان در اروپا هستند که سالها رضاکارانه به وطنداران و همنوعان خویش خدمت نموده اند. در این مصاحبه به وضعیت پناهندگان افغان در ترکیه و یونان بعد از تغییر حکومت در افغانستان، کارنامه اروپا در برخورد با آوارگان افغان، تبعیض میان باقی پناهندگان با پناهندگان اوکراینی در آخر موج مهاجرت احتمالی در تابستان امسال پرداخته ایم

تبعیض و تلخی مهاجران فراموش شده

مقشوش: به نظرتان حوادث پیش آمده در افغانستان چه تاثیری بر روی وضعیت پناهندگان در اروپا از جمله در یونان و ترکیه در ماه های اخیر گذاشته است؟
با تغییر حکومت در افغانستان فشار زیادی بر افرادی که در حکومت سابق کار می کردند، وارد شد. روزانه هزاران هموطن ما به صورت غیرقانونی از مرزها خارج می شوند و پناهنده می شوند. در ابتدا آمریکا و دیگر کشورهای اروپایی به صورت نمایشی عده ای را از افغانستان خارج کردند اما این نمایش را ادامه ندادند. آنهایی که غربی ها از افغانستان خارج نمودند نیز در کمپ های امارات، قطر، آلبانیا و... بی سرنوشت می باشند و با مشکلات زیاد رو به گشته اند
وقتی وضعیت پناهندگان افغان را در این مدت در یونان و دیگر کشورهای اروپایی نسبت به دوران قبل از امارت اسلامی مقایسه می کنیم، می بینیم که درصد قبولی درخواست های پناهندگی نسبت به قبل کمی افزایش یافته است. در گذشته حدود چهل فیصد درخواست ها پذیرفته می گردید و الان به حدود هفتاد فیصد افزایش یافته است. با این حال آنهایی که جواب منفی دریافت کرده بودند، هنوز هم وضعیت ایشان تغییری نکرده و متاسفانه بی سرنوشت هستند
در مورد ترکیه هیچ تغییری اتفاق نیافتاده است. روند پذیرش درخواست مهاجران نسبت به قبل از امارت اسلامی هیچ گونه تغییری نکرده است. هزاران هزار مهاجر افغان در ترکیه بی سرنوشت، بی کار و بی خانمان هستند. متاسفانه چندی قبل حدود سیصد مهاجر افغان از ترکیه به افغانستان دیپورت شدند. ترکیه در حال حاضر میان کشورهای اروپایی، تنها کشوری به حساب می آید که دیپورت به افغانستان را ادامه داده است

مقشوش: ما پناهندگانی را می شناختیم که بیش از دو سال در کمپ های یونان بی سرنوشت باقی مانده بودند، آیا کدام تغییری در وضعیت ایشان اتفاق نیافتاده است؟
متاسفانه هیچ تغییری برای ایشان اتفاق نیافتاده هست. حتی اخطارهایی که به آنها داده بودند تا یونان را ترک نمایند، در این مدت لغو نشده است. ترک یونان به معنای بازگشت به افغانستان می باشد. به کشور دیگری نمی توانند بروند چرا که مدرک ندارند

مقشوش: هشت ماه از تغییر حکومت در افغانستان گذشت و متاسفانه باعث مهاجرت یک میلیون افغان نیز گردید. چرا قصه سوریه برای افغانستان تکرار نگردید؟
مهم ترین دلیل آن این است که موضوع افغانستان برای اروپا و به طور کل غرب تکراری شده است چرا که نزدیک به چهل سال از جنگ در افغانستان می گذرد و آنها افغانستان را رها کرده و فراموش نموده اند حتی مایلند که مردم افغانستان آواره گردند

مقشوش: در ماه های ابتدایی بعد از تغییر حکومت، بعضی از حاکمان اروپایی مثل خانم مرکل صدراعظم سابق آلمان صریحا اعلام کردند که ما نمی خواهیم پناهنده از افغانستان بپذیریم و نهایت به مردم افغانستان کمی روغن و برنج می دهیم تا به اینجا نیایند. آیا درست است که رفتار اروپا در این مدت بدتر از این ادعا بوده است؟
قطعا بدتر بوده است. به جز هزاران نفر از همکاران خودشان که از افغانستان خارج نمودند. واقعا باقی را رها کردند و هیچ رسیدگی به آنها نمی شود. حتی کسی صدای خود را بلند نمی کند تا از آنهایی که در افغانستان باقی مانده اند و جان ایشان در خطر هست، حداقل یاد نماید. چرا هیچ یک از حکومت های غربی نسبت به بازداشت های شبانه طالبان اعتراضی نمی کنند؟ چرا نمی پرسند که چه بلایی سر ایشان می آید؟ هیچ کسی دادخواهی نمی کند و عملا خیلی ها در افغانستان فراموش شده اند

مقشوش: جنگ روسیه و اوکراین چه تاثیراتی بر روی وضعیت پناهندگان افغان واقعا گذاشته است؟ آیا این تاثیر فقط روانی بوده و یا در نتایج درخواست های پناهندگی مشهور می باشد؟
با تمام احترامی که برای پناهندگان اوکراینی دارم و نسبت به اتفاقاتی که در کشور ایشان می افتاد نیز ناراحت می باشم ولی در کنار آن می خواهم بگویم که تمرکز اصلی رسانه ها بر روی وضعیت پناهندگان اوکراینی می باشد. رسانه ها در اتحادیه اروپا سیاسی عمل می کنند و خبری از آزادی بیان نیست. عملا مهاجرین دیگر را رها کرده اند. هزاران هزار پناهنده زیر سن در اروپا داریم که حکم اخراج گرفته اند ولی کسی به پرونده ایشان رسیدگی نمی کند
اما وقتی یک پناهنده اوکراینی وارد اتحادیه اروپا می شود، بلافاصله پناهندگی سه ساله اتحادیه را می گیرد. این تفاوت اساسی میان پناهندگان اوکراینی با دیگر پناهندگان می باشد و در حالی که همه ما انسان هستیم

مقشوش: آیا در بهار و تابستان امسال بعد از دو سال وقفه، شاهد افزایش چشم گیر مهاجرت و درخواست های پناهندگی خواهد شد؟ تا چه اندازه مقاومت کشورهای ترکیه و یونان در برابر سیل مهاجرت ها نتیجه می دهد؟
خیر، من فکر می کنم امسال نیز شاهد سیلی از مهاجرت ها به اروپا از سمت منطقه ما نخواهیم بود و شمار کمی به ترکیه و یونان خواهند آمد. چرا که امسال تمرکز اصلی روی پناهندگان اوکراینی می باشد و بیشترین امتیاز به ایشان داده می شود. همچنین شمار زیادی از پناهندگان افغان در اروپا هنوز هم بلاتکلیف و بی سرنوشت می باشند در نتیجه جواب قطعی به ایشان داده نشده است. حتی بعضی از مصاحبه های پناهندگی تعلیق شده است تا نوبت را به پناهندگان اوکراینی بدهند. در نتیجه این وضعیت باعث روند کمرنگ مهاجرت به سمت اروپا خواهد شد و مهاجران افغان تلاش می کنند تا در کشورهای همسایه افغانستان مثل پاکستان و در نهایت ترکیه اقامت به دست آورند

احمد سهیل احمدی
9.4.22

bottom of page