top of page

Item List

Read More

Read More

Read More

Read More

Read More

اذیت و آزار در کابوس مهاجرت

پناهندگی و مهاجرت یک کلمه ممنوعه هست که هیچ کس دوست ندارد تا درباره آن صحبت کند. یک پناهنده که به مقصد رسیده احتمالا هیچ گاه یادآوری نخواهد کرد و کوشش می کند تا در ذهنش حوادث تلخ مسیر مثل خشونت و حتی تجاوز را خفه نماید. دولت ها از جمله دولت خانم مرکل که در میان خیلی ها محبوب هست، در این سالها جزو بزرگترین صادر کنندگان اسلحه به منطقه ما هستند اما آیا کسی به ایشان ایراد می گیرد که چرا مردم را می کشید؟ قطعا همه دوست دارند بر سر مهاجران منت گذارند. جای خواب، غذای کافی و... جزو حقوق اولیه پناهندگان هست اما امروزه پناهندگان در کشورهایی مثل یونان مثل برده حمالی می کنند و رسانه ها هیچ اعتراضی نمی کنند. دنیای جالبی است. یا در افغانستان تو را می کشتند، یا در مسیر فرار زجرکش می شدی و در نهایت مقصد به تو بی احترامی می کردند که چرا آمده ای؟
خبرنگار مقشوش همراه آقای حمید آریارمن مصاحبه دیگری کرده است. آقای آریارمن فعال در امور مدنی، رسانه، پناهندگی در آلمان می باشند که در بخش دوم مصاحبه به واقعیت های پنهان و تاریک مسیر قاچاق، بحران پناهندگی در یونان، ادغام پناهندگان افغان در آلمان و کارنامه دولت خانم مرکل در مهاجرت و مهاجر پذیر پرداخته ایم

از خدمت به افغانستان تا درخشندگی مهاجران

در این روزهای ماه مبارک رمضان که ماه عبادت و رحمت است، مومنان با دلهای آرام و قلب های مطمئن این روزها را سپری می نمایند. عبادت اصلی آن است که انسان با هم نوعان خویش از هر کمکی که می تواند دریغ ننماید. ما وقتی به کمک یک انسان بشتابیم، فقط ثواب به دست نمی آوریم بلکه با لبخند آن نیازمند اتفاقا الله نیز از ما بیشتر از همیشه راضی می گردد. چون همه انسانها از جنس یکدیگر هستند پس اگر یکی از اعضای آن احساس رنج و درد بنماید، همه انسانیت را فرا می گردد
خبرنگار مقشوش همراه عنایت عادل مصاحبه دیگری کرده است. آقای عادل فعال امور سیاسی و مدنی می باشند که اتفاقا چند سال پیش از شکل گیری رسانه آزاد مقشوش در اقدامی مشابه، دست به مصاحبه با آن دسته از افغانان ساکن سویدن زده بودند که توانسته اند در جامعه جدید بدرخشند. آقای عادل با این هدف چنین اقدامی کرده بودند تا تصویر بهتری از مردم افغانستان به مردم میزبان نشان دهند. در این مصاحبه به کمیته سویدن در امور افغانستان و ترجمانی برای پناهندگان نیز پرداخته ایم

از مهاجرت تا تصویر واقعی زن افغان

امروز روز جهانی مهاجرت است. این روز در امسال مهم تر و پر اهمیت تر از گذشته می باشد. از یک سو در افغانستان موج گسترده مهاجرت اتفاق افتاده و رسانه ها هر روز بر آتش آن می دمدند در حالی که اگر جنگ داخلی نیز اتفاق می افتد قطعا بحران گسترده تر از وضعیت فعلی نمی بود. مهاجرت عامل غنا و پیشرفت کشورهای مقصد ( اغلب غربی) می گردد و با خروج سرمایه ها به خصوص نوابغ وضعیت در وطن بدتر می گردد اما برای مردم هیچ اهمیتی ندارد. در سوی دیگر دنیا بعد از کرونا و با پایان دوران صدارت خانم مرکل در آلمان عملا وارد عصر جدیدی گشته است. سیل پیشین مهاجرت ها و پناهندگی ها با نام خانم مرکل گره خورده بود. امروز او نیست. عملا اشتیاق و مهاجرت پذیری در کشورهای مقصد به شدت کاهش یافته و از سوی دیگر عطش مهاجرت از افغانستان بیشتر از هر زمانی گشته است. این نیز می گذرد
خبرنگار مقشوش همراه خانم بنفشه رحمانی مصاحبه دیگری کرده است. خانم رحمانی عضو انجمن بین المللی بانوان مهاجر، استاد دانشگاه در رشته خبرنگاری و فعال امور مدنی می باشند که هیچ گاه وطن را فراموش نکرده و امروزه نیز به مردم هموطن خویش خدمت می کنند. در بخش دوم مصاحبه به انجمن بین المللی بانوان مهاجر، مشکلات ادغام مهاجران در جامعه مقصد، چالش های فرهنگی و تصور جامعه آلمان از زنان افغان پرداخته ایم

از مهاجرت تا ریاست کمپ پناهندگان

سال 2021 برای پناهندگان با هزار و یک امید برباد رفته هم گذشت. هر چند در این سال خبری از آتش سوزی کمپ ها مثل گذشته نبود و حتی واکسیناسیون هم به داخل کمپ های اروپایی آغاز گردید اما واقعیت این هست که پناهندگان در کشورهایی مثل یونان، ایتالیا و اندونزی از درون سوختند چرا که با هزار و یک امید برای پیشرفت پروسه پناهندگی سال 2021 را شروع کردند اما بلاتکلیفی، بلاتکلیفی و بلاتکلیفی آنها را به جایی رسانده که امید کمی برای ایشان باقی مانده است. وقتی جسد کودک سوری به ساحل می آید و یا کمپ موریا می سوزد قطعا برای جهان جذاب تر از آن هست که هزاران هزار پناهنده پشت دیوار مرزهای مختلف سرکوب می گردند و نه راه پس و نه راه پیش برای ایشان نمانده است. روزگاری پناهندگان روزها را می شمردند تا وقت معین مصاحبه برسد اما امروز در کشوری مثل یونان پناهندگان فاجعه مصاحبه ترکیه را از یاد نبرده اند
خبرنگار مقشوش همراه آقای سید حسنین مصاحبه کرده است. آقای حسنین فعال امور پناهندگان در کشور ایتالیا می باشند که سالها به عنوان مترجم، راهنما و حتی رئیس کمپ به همنوعان خویش خدمت نموده اند. کمپ برای پناهندگان یک مکان تلخ و غمبار می باشد و در این مصاحبه پرسیده ایم که چه شد در ایتالیا ماندگار شدید و چرا به کمک پناهندگان شتافتید، چرا بحران پناهندگی در یونان از قدیم تا کنون حل نشده و به این پرداخته ایم که مهاجران کودک و زیر سن در اروپا چه وضعیتی دارند

از پناهندگی تا مشاوره آنلاین

واقعیت تلخ امروز ما این است که مردم افغانستان از هم دور هستند. در شرایطی که به لطف اینترنت فرصت برای ارتباط و همراهی وجود دارد اما ما این فرصت را صرف دعوا و جدال می کنیم. بخش زیادی از بحران های ما از جمله بحران اقتصادی امروز افغانستان و بحران پناهندگی در صورتی که از همین فرصت های محدود استفاده کنیم و به هم معلومات کافی را بدهیم قطعا حل می شود. امروز بیشتر از هر زمانی ما به مشاورینی نیاز داریم تا معلومات کافی را در اختیار پناهندگان بگذارند و به افرادی در شبکه های مجازی نیاز داریم تا پل ارتباطی میان مردم نیازمند و خیرین گردند. هر کس با بیان یک قانون و یا معرفی یک نیازمند به کدام دوست خویش می تواند هزاران هزار ثواب نماید و وجدان خویش را نیز راضی نماید. مردم لبنان در بحران مالی اخیر از هیچ کمکی نسبت به یکدیگر دریغ نکردند. حتی از طریق همین شبکه های مجازی به درد هم رسیدند و هر کس در حد توان خویش به دیگران کمک کرد. ما باید الگوی دیگران باشیم نه اینکه مایه عبرت گردیم
خبرنگار مقشوش همراه علیرضا کریمی مصاحبه کرده است. آقای کریمی مشاور قانونی و فعال امور پناهندگان می باشند که سالهاست به راهنمایی و مشاوره پناهندگان چه افغانان و یا دیگر فارسی زبانان می پردازند. آقای کریمی همچنین از طریق مشاوره تلفنی و لایو در شبکه های مجازی به سوالات مختلف هم پاسخ می دهند. در این مصاحبه با ایشان به خاطرات مترجمی، فعالیت به عنوان مشاور رسمی، مشکلات اصلی پناهندگان، لایوهای مشاوره ای و پل ارتباطی برای کمک به نیازمندان در افغانستان پرداخته ایم

Placeholder Image

از کابوس تا خدمت

رنج های مهاجرت در جهان امروز محدود به چند عکس از دریای یونان و یا خیمه های پناهندگان نمی شوند بلکه از سالها قبل چنین مسیری بوده که در اصل پناهندگان جان خویش را بر کف دست می گذاشتند تا از افغانستان به اروپا، استرالیا و دیگر کشورها بروند. مردم مهاجرت را تا زمانی که به کشور مقصد می رسند تصور می کنند اما واقعیت های زندگی پناهندگی مثل غربت، افسردگی، بلاتکلیفی از روزی که درخواست پناهندگی می دهند تازه آغاز می شود. جز مقطع کوتاهی در سال 2015 عملا تجربه مهاجرت باعث می گردد که پناهنده تا سالها درگیر کابوس های شبانه باشد اما هیچ کس او را درک نمی کند
خبرنگار مقشوش همراه آقای جما نظری مصاحبه کرده است. آقای نظری فعال امور پناهندگان از ناروی هستند که در کنار تحصیل در دانشگاه به مدد پناهجویان می شتابند تا آنها را از بحران افسردگی و ناامیدی نجات دهند. در مصاحبه اول به خاطرات و چشم دیده های مسیر مهاجرت ایشان در سال 2012، راه غلبه بر فشارهای روحی و روانی و انگیزه خدمت رضاکارانه برای پناهندگان گفتگو کرده ایم

افغانان سرگردان در ترکیه

خدمت به همنوع خویش وقتی مهاجر بی پناهی باشد قطعا ارزشمند هست اما وقتی آن مهاجر چه در وطن خویش و چه در کشور مقصد عملا آواره و تنها باشد قطعا ارزش بیشتری دارد. مهاجران افغان وقتی به ترکیه می رسند، حتی کارت اقامت ( کملیک) نیز به آنها نمی دهند، راه برای ادامه مسیر بسته است و در اینجاست که رسانه ها نیز نمک بر زخم آنها می زنند. کشورهای اروپایی که امروز دم از پذیرش پناهندگان از افغانستان می زنند، آیا خبر دارند که هزاران هزار مهاجر بی سرنوشت در ترکیه گیر مانده اند؟ روزگاری می گفتند که اروپا میان سوری ها و دیگران فرق می گذارد، اما امروز قصه عوض شده و حتی میان مهاجران هم فرق می گذارند و تبعیض قائل می گردند
خبرنگار مقشوش همراه علی حکمت مصاحبه کرده است. آقای حکمت فعال امور مهاجران در ترکیه می باشند که در بخش دوم مصاحبه با ایشان به انجمن همبستگی پناهندگان افغان در ترکیه، رسانه های ترک و نفرت انگیزی علیه مهاجران افغان، سازمان های خیریه و پالیسی های دولت ترکیه برای کمک به مهاجران پرداخته ایم

bottom of page