top of page

بی پناهان و خاموشی رسانه ها

روز پناهنده روز درد است. رسانه های بین المللی که ادعای انعکاس واقعیت ها را دارند، حاضر نیستند تا یک روز حتی در کنار پناهندگان بی پناه بایستند و دردهای آنها را بازگو نمایند. پناهندگان اگر صدای خویش را بلند کنند، پلیس ها با گاز اشک آور و خشونت آنها را مجبور می سازد تا زندگی حقیرانه را تحمل کنند که در آن بویی از انسانیت به مشام نمی رسد. در امروز جهان می توانید به خاطر انقراض حیوانات در اقیانوس های دورتر از دسترس سروصدا کنید و در شبکه های مجازی نیز غوغا ایجاد نمایید اما وای به حال شما اگر بگویید که در کمپ ها چه می گذرد چرا که از نظر جهان پناهندگان انسان نیستند به خصوص اگر از افغانستان باشند
بیستم ماه جون روز جهانی پناهنده است. ما در رسانه آزاد مقشوش تصمیم گرفته ایم تا این هفته را به مناسبت صدها هزار هموطن فراموش شده تجلیل نماییم اما هیچ گاه فراموش نمی کنیم و دست از تلاش برنمی داریم تا تمام سختی ها، مشکلات و محدودیت هایی که پناهندگان افغان در سراسر جهان با آن روبه رو هستند را پوشش دهیم. ای کاش روزی بحران پناهندگی مردم ما از ریشه خشک شود
خبرنگار مقشوش همراه آقای امید حسینی مصاحبه کرده است. آقای حسینی پناهنده افغان در کمپ موقت کاراتپه هستند

بی پناهان و خاموشی رسانه ها


مقشوش: به نظر شما چقدر تصاویر و اخباری که از مسیر مهاجرت در رسانه ها منتشر می گردد، واقعیت پنهان مهاجرت و پناهندگی را انعکاس می دهد؟
نزدیک به سه سال هست که مهاجرت را آغاز کرده ام. خیلی از وقایع و راه هایی که در این مدت با آنها روبه رو شده ام، در آنجا دوربین و فعال رسانه ای وجود ندارد که آن را پوشش دهد چرا که مهاجران سخت ترین مسیرها را طی می کنند. وقتی مهاجر سوار بر قایق از دریا می گذرد، در آنجا هیچ دوربینی نیست تا از مسیر عکس بگیرد. وضعیت زندگی هر روز بدتر می شود. در رسانه ها فقط خیمه های کمپ کاراتپه منعکس می گردد اما نمی گویند که در هر خیمه دو خانواده در فضای کوچک زندگی می کنند
مسئله مهم دیگر این است. از آنجایی که کرونا شایع هست، این مهاجران و پناهندگان می باشند که در این شرایط تبعیض ها و سختی ها را می چشند. هیچ کس با این مشکلات روبه رو نبوده و نیست. مثلا وقتی درخواست پناهنده ای رد می شود، در آن موقعیت دوربین و خبرنگاری وجود ندارد تا عمق سختی را ثبت نماید و ببینند
همچنین شرایط زندگی در کمپ کاراتپه روز به روز بدتر می شود. نه تنها خبر و امیدی از بهبود شرایط به نفع مهاجرین نیست بلکه وضعیت بسیار بدتر گردیده است. با این حال امید دارم که مردم بتوانند کاری کنند تا همین وضعیت سخت فعلی حفظ گردد.
هر چند یک دلیل محکم دیگر ترس است. همین الان که با شما مصاحبه می کنم، خیلی ها در کمپ ساکن هستند که حاضر نیستند تا با کسی مصاحبه نمایند. می ترسند که فردا جایی آنها را به خاطر مصاحبه بازخواست نمایند. افرادی بوده اند که به خاطر مصاحبه آزار و اذیت شدند
این موضوع ترس خیلی به جا نیست. به یاد دارم که بارها خودم و دیگر پناهندگان به خاطر اینکه از موقعیتی عکس گرفته ایم، مورد بازخواست شدیم. چند وقت پیش در کمپ مشکل غذا داشتیم. مردم چند بار اعتراض نمودند و عده ای از غذای نامطلوب عکس گرفتند. خیلی سریع پلیس حمله کرد و موبایل را از افراد حاضر گرفت حتی از کسانی که از آن غذاها عکسی نگرفته بودند. پلیس آنها را به پاسگاه مرکزی شهر منتقل نمود و از آنها تعهد نامه گرفت که حق هیچ گونه فیلم و عکس برداری ندارید. هر چند موبایل ها را پس دادند اما محتویات آن را که مطالب شخصی بود به طور کامل حذف نمودند. حتی عکس های مربوط به اسناد رسمی پناهندگان محبوس را از بین بردند

مقشوش: از آنجایی که کشورهای اروپایی مدعی حقوق بشر هستند و در ماه های اخیر شمار زیادی از شهروندان خویش را تحت پوشش واکسین قرار داده اند، آیا واقعا به داخل کمپ های پناهندگان نیز توجه ای شده است؟
در کمپ کاراتپه محیط مناسب برای قرنطینه بیماران مشکوک به کرونا وجود ندارد. می بایست در اتاقک سه در چهار متر نهایت یک تا دو نفر قرنطینه شوند ولی در یک خیمه کوچک حداقل از بیست نفر نگه داری می کنند. این روش قرنطینه واقعا مشکل دارد
مسئولان کمپ هیچ وقت ماسک و مواد بهداشتی میان پناهندگان توزیع نمی کنند. گاهی نهاد رضاکار آلمانی ماسک میان پناهندگان تقسیم می کند. این نهاد نیز مجبور هست تا به دولت یونان پول پرداخت کند و دولت اجازه دهد تا آنها در کمپ به کمک پناهندگان بشتابند
باید بگویم که خبر آغاز واکسیناسیون درست هست. بیش از یک هفته واکسن به پناهندگان می زنند اما واکسن درجه یک نیست. متخصصان موفقیت واکسن جانسون را پایین تر از باقی واکسن ها پیش بینی نموده اند. در نتیجه خیلی از مردم ممانعت می کنند که واکسن دریافت نمایند. فقط عده محدودی که مایل باشند، می توانند به محل واکسیناسیون بروند و دریافت کنند. پروسه واکسیناسیون پناهندگان مثل جهان نیست

مقشوش: از روز جهانی پناهنده 2020 تاکنون قوانین و شرایط سخت تری در مقابل مهاجران و پناهندگان اتخاذ گردیده است از جمله ممنوعیت پذیرش پناهنده افغان در یونان از ترکیه ، شما به عنوان یک پناهنده به مردم عامه ای که پشت دیوارهای کمپ ها زندگی می کنند، چه پیامی دارید؟
از زمانی که خبر ممنوعیت اعلام گردید، قایق جدیدی از پناهندگان وارد جزیره نشده است
کمپ موریا که چند ده هزار پناهنده در آن ساکن بودند، آتش گرفت و پلیس یونان چهار افغان را به اتهام آتش سوزی عمدی دستگیر کرد. محکمه هر یک از اینان را به ده سال حبس محکوم نمود درحالی که هیچ وکیل و فرصتی برای اعتراض نداشتند. به قول پناهندگان پلیس یونان گاز اشک آور شلیک کرد و باعث آتش سوزی گسترده گردید. در حالی که می توانستند پناهندگان آفریقایی، سوری و... را نیز به جرم آتش سوزی دستگیر نمایند اما فقط افغانان را دستگیر کردند
پس از آتش سوزی و اسکان در کمپ موقت شرایط پناهندگان بدتر شده است. اگر مردم جهان بشنوند و بدانند که ما در چه وضعیتی به سر می بریم، هیچ وقت حاضر نمی شوند که تمام زندگی شان را کف دست بگذارند و فامیل خویش را به دست قاچاقبران کثیف دهند
من از مردم افغانستان خواهشی دارم. درست است که وضعیت امنیتی و اقتصادی در افغانستان و کشورهای همسایه آن خیلی بد هست ولی بدانید که اینجا خبری از حقوق بشر نیست و به این مسیر نیایند

مقشوش: از آنجایی که رسانه ها اعلام نموده اند که درخواست تمام پناهندگان کمپ کاراتپه مورد بررسی قرار گرفته است، آیا این خبر واقعیت دارد یا خیر؟
این خبر واقعیت دارد. پس از آتش سوزی موریا و انتقال به کمپ جدید، تمام درخواست های پناهندگی بررسی گردید اما آن طور که باید بررسی صورت می گرفت، انجام نشد چرا که در این کمپ پناهندگانی با اسناد قوی وجود دارند اما مورد تهدید قرار گرفتند و ردی خوردند. کمپ موریا دوازده هزار نفر جمعیت داشت. عده ای از پناهندگان را به آلمان فرستادند و جمعی را به خاک اصلی منتقل نمودند همچنین بخشی از افرادی که درخواست آنها قبول گردید از کمپ اجبارا خارج شدند. در کمپ کنونی حدود پنج هزار نفر مانده اند. بیش از دو هزار نفر از پناهندگان در پرونده شان ردی خورده است و احتمال زیادی به ترکیه منتقل می شوند. وقتی افراد بار دوم ردی می خورند، کمک های مالی ایشان قطع می شود. از وقتی هوا گرم شده، پناهندگان در خیمه ها حیواناتی مثل مار را هم مشاهده کرده اند که خیلی هولناک هست. در این کمپ از بهداشت و نظافت خبری نیست

احمد سهیل احمدی 19.6.21

bottom of page