کمپ مالاکاسا، زمستان سرد و پناهندگان بی پناه

مقشوش: از چه روزی مسئولان کمپ به شما اعلام کردند که باید جا به جا شوید و دقیقا به شما چه گفتند؟
در روز جمعه به ما اعلام کردند که جمع گردید و جلسه خواهیم داشت. ما منتظر خبر خوش بودیم چرا که پیشتر گفته بودند که در آینده خبرهای خوشی برای شما خواهیم داشت. ما در آن روزها درگیر موضوع ردی ها بودیم چرا که اکثریت در مصاحبه ترکیه ردی گرفته بودند
در جلسه مهم حضور یافتیم و اعلام نمودند که شما را از اینجا می خواهیم انتقال بدهیم. پرسیدیم که به کجا می فرستید اما فقط گفتند که ما خبر نداریم و این دستور آمده است که پناهندگان باید آماده باش باشند تا در دو سه روز آینده منتقل گردند. وعده آنها روز دوشنبه بود و گفتند که امروز اتوبوس می آید. ما از همان روز دوشنبه اعتصاب را آغاز کردیم و تظاهرات باشکوهی برگزار نمودیم. همه ما پناهندگان یک صدا گفتیم که تکلیف ما را مشخص نمایید و بگویید که به کجا ما را می فرستید. به آنتن خواهیم رفت؟ کمپ بسته؟ و یا خانه برای ما خواهید گرفت؟
هیچ کس به ما جواب قانع کننده ای نداده است. وقتی رئیس کمپ جلو می آید نیز از جانب زور صحبت می کند. در کمپ مالاکاسا 2 نیز تازه ساخته شده و از ماه مارس 2020 ما را به اینجا منتقل نموده اند

مقشوش: وضعیت شما پناهندگان در این مدت چه طور بوده و تا چه اندازه پروسه پناهندگی شما انجام گردیده است؟
شش ماه پیش تازه ما توانستیم سه برگه را بگیریم. برای گرفتن آن نیز با همراهی دیگر ملیت ها از جمله عرب ها و آفریقایی ها با برگزاری راهپیمایی و اعتصاب غذایی بلاخره بعد از یک هفته به ما وعده دادند که سه برگه صادر خواهد شد. بعد از یک ماه سر حرف خود ماندند و برای همه سه برگه صادر نمودند. بعد از آن تاریخ مصاحبه های پناهندگی را نیز اعلام نمودند که اتفاقا زمان آن نزدیک بود. اما یک دفعه با خبر مصاحبه ترکیه همه چیز بهم ریخت و از همه مصاحبه ترکیه را گرفتند و کل افغانان ردی خوردند

مقشوش: در کمپ مالاکاسا جز افغانان چه ملیت های دیگری ساکن هستند؟ آیا در تظاهرات و اعتصاب با شما همراهی می کنند؟
در حال حاضر بیشترین نفوس باقی مانده در این کمپ افغانان و آفریقایی ها هستند. اکثر عرب ها آیدی و پاسپورت گرفته و از کمپ رفته اند. روزی که ما را به اینجا منتقل کردند فقط 250 نفر افغان بودیم در حالی که حداقل چهارصد عرب را نیز به اینجا منتقل کرده بودند. هر چند وضعیت پناهندگی آنها نیز مثل ما در حد صفر بود ولی حالا نهایت پنجاه نفر عرب بیشتر نمانده است
آفریقایی ها نیز ما را همراهی می کردند و در دو روز گذشته هم در تظاهرات حضور داشتند. امروز مسئولی از سمت دولت آمد. نماینده دولت با نماینده های پناهندگان صحبت کرد و تاکید نمود که این کار انجام می شود و امکان ندارد که اینجا بمانید. شما پناهندگان مجبور هستید به این خواسته تن بدهید وگرنه با زور پولیس شما را سوار اتوبوس خواهیم کرد
تقریبا هفتاد فیصد آفریقایی ها به این دستور راضی شده اند. حالا افغانان به خیمه ها برگشته اند و منتظر هستند تا فردا چه خواهد شد

مقشوش: آیا در این مدت پناهندگان دیگر کمپ ها با شما همراهی کرده اند؟ رسانه ها چه ارتباطی داشته اند؟
متاسفانه هیچ کس صدای ما را نمی شنود. هیچ کمپ و رسانه ای با ما همکاری نکرده است. در این دو سال حتی یک نفر از سمت سازمانی، خیریه ای و یا رسانه ای به اینجا نیامده است. مسئول کمپ مالاکاسای یک و دو فقط یک نفر هست. اگر مسئولی از اتحادیه اروپا و یا کدام نهادی برای بازدید بیاید، آقای رئیس کمپ اجازه بازدید از کمپ ما را به آنها نمی دهد. بچه ها چند دفعه با خبرنگاران هماهنگ کرده اند ولی هر بار که خبرنگار به اینجا می آید، مسئولان اجازه بازدید به آنها نمی دهند. در همین دو روز فقط یک سازمان یونانی خبرنگار به اینجا می فرستد. آن خبرنگاران نیز تعدادی عکس و فیلم می گیرند و در سایت قرار می دهند عملا کار دیگری نمی کنند

مقشوش: در حال حاضر پناهندگان چه تصمیمی گرفته اند؟ و چه خواهید کرد؟
والا با توجه به حرفهایی که امروز زده شد، عملا شصت هفتاد فیصد مردم ناامید شده اند. چرا که به درستی با ما صحبت نمی کنند. از رئیس کمپ تا دیگران با تهدید و زور صحبت می کنند. وقتی رئیس کمپ می آید هیچ صحبتی با ما نمی کند بلکه به میان جمع می آید و جمعیت را متفرق می نماید حتی دنبال بهانه ای هست تا کسی جلویش بایستد و درگیری ایجاد نماید. خدا را شکر تا حالا کسی با او درگیر نشده است. با صحبت امروز نماینده دیگر مردم ناامید شده اند. ما می گوییم تا زمانی که حداقل به ما اعلام نمایند که به کجا منتقل می کنند، به تظاهرات ادامه می دهیم. امیدواریم به جای بهتری ما را بفرستند چرا که در این دو سال بلاتکلیف مانده ایم

احمد سهیل احمدی 10.11.21