top of page

Item List

Read More

Read More

Read More

از آواز تا وضعیت مهاجرین افغان در ترکیه

موسیقی حتی در کشور غریب نیز حال و هوای آدم را بهتر می کند و برای مهاجران ناامید افغانستان قطعا مُسکن خوبی هست اما تا به حال پای درد دل آوازخوان ها و هنرمندان مهاجر نشسته ایم؟ آنها کوشش می کنند تا با جادوی نواختن و خواندن ما را به یاد روزهای خوش وطن بیاندازند تا کمی دل غمگین ما جلا یابد. این مهاجرین اما وقتی آهنگ می خوانند و به خصوص اگر آهنگ شاد نیز باشد، سختی ها، بلاتکلیفی و دردهایی که به عنوان مهاجر می کشند نیز در لحن آنها شنیده می شود. یک هنرمند در خارج از افغانستان در ابتدا یک مهاجر هست. هنرمندان نمی دانند که به زیبایی آواز بیاندیشند؟ به سختی های مهاجرت فکر کنند و یا برای روزگار سخت فعلی ملت افغانستان غصه بخورند
خبرنگار مقشوش همراه قیام الدین عاشوری مصاحبه کرده است. استاد عاشوری نوازنده، آوازخوان و استاد موسیقی می باشند که در ترکیه مهاجر هستند. در این مصاحبه به مصائب مهاجرین در ترکیه، موسیقی، ارتباط فرهنگی دو کشور و فعالیت های ایشان نیز پرداخته ایم

 احمد سهیل احمدی                                                        7/12/20

از قافیه تا خورجین

در تاریخ ادبیات ما اشعار و متون بسیاری داریم که کلمات آهنگین و جملات فصیح را در قالب های مطبوع و جذاب نوشته شده اند اما کمتر آثار مرجعی مثل کلیله و دمنه را می توانیم بیابیم که ارزش های والای انسانی را در جملات کوتاه ذکر کرده است. فجایع و حوادث سیاسی دست به دست داده اند تا نه تنها این کتاب مرجع به فراموشی سپرده شود بلکه آثار بزرگانی مثل پدر شعر فارسی دری یعنی رودکی که کلیله و دمنه را به نظم سروده نیز از بین برود

خبرنگار مقشوش با استاد عبدالودود فضلی مصاحبه کرده است. استاد فضلی که سالهاست می سرایند و می نویسند کتاب های ارزشمند از جمله گنج الحیات، خورجین عطار و دیار دیوار را تالیف کرده اند که به بُعد های مختلف انسانی پرداخته اند. استاد فضلی در کار بزرگ کتاب کلیله و دمنه را به نظم سروده اند. در این مصاحبه با ایشان درباره کلیله و دمنه، اثر منظوم رودکی، دیار دیوار و چهار دهه جنگ افغانستان و اشعار ایشان گفتگو کرده ایم

از معامله خبرنگاران تا وطن فارسی دری

اگر بخواهیم از خاطرات، کابوس ها، تجربیات و حوادث تلخی که در ماه های اخیر اتفاق افتاده است، صحبت کنیم قطعا هزاران هزار کلمه کم می آورد و هزاران هزار کلمه نیاز هست تا یک لحظه از دردهای ملت را بیان کنیم
اما یک بیت شعر دردهای ما را بهتر از ما بیان می کند
بشنو این نی چون شکایت می‌کند
از جدایی‌ها حکایت می‌کند
شاید نتوانیم تمام غصه ها و حوادث تلخی که برای ما در این مدت اتفاق افتاده است را برای دیگران تعریف کنیم اما هر کس که زبان فارسی دری را بفهمد حتمن با همین بیت شعر همه چیز را خواهد فهمید و قلبش بیشتر از ما خواهد شکست
شعر و گذشته فرهنگی همان واقعیتی میباشد که امروزه بیش از پیش خود را نمایان نموده است. روزگاری که دوستان به ما پشت کرده اند اما کم نبوده اند مردمی از کشورهای همسایه که بیشتر از دوستان برای ما اشک ریخته وغصه خورده اند چرا که اگر آنها به جای ما زندگی نکرده اند اما کلمات ما را خوب می فهمند
خبرنگار مقشوش همراه بانو بنفشه رحمانی مصاحبه کرده است
بانو رحمانی شاعر کتاب "و من که شاعر نیستم" می باشند که سالها در رشته خبرنگاری در دانشگاه های مختلف تدریس نموده و جزو فعالان زن به حساب می آیند که وطن را هیچ گاه فراموش نکرده اند. از آنجایی خانم رحمانی چند سال تجربه تحصیل در تاجیکستان را داشته اند در بخش نخست مصاحبه درباره ارتباط فرهنگی میان سه کشور افغانستان، تاجیکستان و ایران گفتگو نموده ایم و در کنار آن به وضعیت خبرنگاران و دانشجویان رشته ژورنالیزیم در افغانستان هم پرداخته ایم

احمد سهیل احمدی                                                       20.1.21

از پناهندگی تا نوازندگی

مهاجرت و تکنولوژی دنیای امروز مردم افغانستان را نسبت به چند دهه قبل متفاوت کرده است اما هر افغانی در هر گوشه جهان وقتی آهنگ های محلی افغانستان را می شنود، حالش دگرگون می شود. در نوای رباب، دمبوره، دوتار و هر ساز دیگر طعم زندگی در افغانستان آرام و زیبا نهفته است که با گوش نهادن به آنها ما را به دوران خوش گذشته می برد. مهم نیست در پایتخت موسیقی افغانستان باشیم و یا در قلب موسیقی کلاسیک غربی زندگی کنیم
خبرنگار مقشوش با هادی نوری مصاحبه کرده است. آقای نوری بیش از هیجده سال می نوازند و امروزه بی راه نیست اگر بگوییم که در ساز ویولون استاد به شمار می آیند. آقای نوری در این سالها تجربه همکاری با اساتید مختلف آواز افغانستان را دارند. از جمله آن اجرای کنسرت با استاد داود سرخوش را می توان نام برد. در این مصاحبه درباره وضعیت امروز موسیقی افغانستان، مهاجرت و تاثیر آن، موسیقی در سویدن، سازهای محبوب جوانان، استاد سرخوش، علی ساقی و انستیتو ملی موسیقی افغانستان گفتگو کرده ایم

افغانستان و کودکان فراموش شده

جمعه روز جهانی کودک بود. کودکان با خنده ها و بازی های شیرینی که دارند در فضای مصیبت زده و گرفته این روزهای خانواده های افغانستان وضعیت متفاوتی را رقم می زنند. در خیلی از خانواده ها وقتی پدر بعد از یک روز سخت که داشته است و به خانه برمی گردد، با تماشای شوخی ها و شیطنت های اطفال اش لبخند بر صورتش می نشیند. شاید این روزها در بیرون از خانه سیلی از غم به راه افتاده باشد اما در درون خانه با حضور کودکان می توانیم راحت تر زندگی کنیم. قطعا به همین خاطر هست که رسول الله می فرمایند خانه اى كه كودك در آن نباشد، بركت ندارد
روز جهانی کودک فرصت آن است به این بپردازیم که تا چه اندازه قدر این نعمت هایی که خدا به دامن ما داده است را می دانیم چرا رسول الله می فرمایند: پسران، نعمت اند و دختران خوبى. خداوند از نعمت ها سؤال مى كند و به خوبى ها پاداش مى دهد .با این حال نباید از یاد ببریم که تربیت و آموزش اصل اساسی به حساب می آید و این روز فرصت آن هست تا از ادبیات کودک در افغانستان یاد کنیم . ما در فرهنگ عامیانه قصه های زیبایی برای تربیت کودکان داریم
در تاریخ شفاهی دو دهه اخیر عملا فرصت کمی نبوده تا کودک در نشر و چاپ ما اهمیت پیدا کند ولی نتیجه این بیست سال امر دیگری هست. امروز قبل از هر چیزی باید پرسید چرا ادبیات کودک افغانستان از سطح خواسته های والدین گاهی ضعیف تر هست و چرا آن طور باید و شاید موفق نبوده است
خبرنگار مقشوش همراه آقای سید محسن حسینی مصاحبه کرده است. آقای حسینی عضو انتشارات صبح امید هستند و این انتشارات بخشی نیز برای کودکان افغانستان به نام آینده سازان دارد. در بخش نخست مصاحبه به وضعیت ادبیات کودک، دلیل ضعف ها و نقص ها، ادبیات بومی کودک و مشکلات ناشران در این رابطه پرداخته ایم

انعکاس هنر افغانستان در جهان

علم و دانش مثل پرنده ایست که هر زمان در جایی از دنیا لانه برمی گزیند. اگر به درون یک اثر ادبی تمرکز نماییم می بینیم که آن اثر می خواهد یک حرفی را هنرمندانه بیان نماید. این پیام بالا نیز از نمایش معروف و تاثیرگذار گوهرشاد به دست می آید. نمایش گوهرشاد که از وین تا لندن اجراهای مختلفی داشته است هر چند هیچ گاه در کابل به روی صحنه نرفته اما نشان می دهد که فرهنگ و هنر افغانستان می تواند در خارج از افغانستان نیز ریشه نماید و مثل گل شکوفا گردد. اگرچه سالهاست که ادبیات و هنر در خدمت ارزشهای پاکی مثل مبارزه با اشغالگران و جهاد مقدس بوده و واقعیت زندگی مردم زجر دیده و آواره ما را از راه های مختلف به تصویر کشیده و بیان نموده است. امروز جریانات ادبیات و هنر افغانستان تنها به کابل، مزارشریف و هرات متعلق نیست بلکه از کشورهای همسایه تا اروپا و آمریکای شمالی نیز با حضور هنرمندان مهاجر قطب هنر گردیده اند
خبرنگار مقشوش همراه استاد نوید محسنی مصاحبه دیگری کرده است. استاد محسنی نویسنده، عالم، پژوهشگر و هنرمند برجسته افغانستان می باشند که در سالهای مهاجرت وقتی به هر کشوری پا نهاده اند، نهال هنر و ادبیات افغانستان را نیز در آنجا کاشته اند. در بخش دوم مصاحبه که در صفحه هنر برای هنر منتشر می شود خواسته ایم تا به خاطرات، تجارب و فعالیت هنری استاد محسنی در سالهای مهاجرت بپردازیم

تاریکی ها و روشنایی های پناهندگی

در مسیر مهاجرت که سختی های بسیاری دارد و ناامیدی به آینده در آن موج می زند پناهندگان سرگرمی های محدودی دارند که به وسیله آن دل ایشان خوش می شود. یک پناهنده  ساز می زند، دیگری می خواند و حتی در این فضای سخت تماشای بازی فرزندان نیز خوشحال کننده است. این خوشی ها خیلی کوتاه می باشند ولی برای زندگی طاقت فرسای پناهندگی خیلی خوب است
خبرنگار مقشوش همراه نجیب حسینی مصاحبه کرده است. آقای حسینی پناهنده هنرمندی می باشند که با نقاشی هایشان واقعیت زندگی پناهندگان را به دنیا نشان می دهند. در این مصاحبه از آخرین وضعیت واکسیناسیون و کرونا در کاراتپه، هنر نقاشی و ارتباط هنر با پناهندگی پرداخته ایم

تصویر روزمره افغانستان

کلمات فراموش خواهند شد اما تصاویر زنده می مانند. در این سالها انتحاری ها، جنگ ها، حوادث سیاسی و اجتماعی زیادی اتفاق افتاده است که در زمان خود قلب مردم افغانستان را به لرزه در آورده بود اما اکنون به فراموش سپرده شده اند ولی تصویر و کلیپ آن خبر همچنان در ذهن ها باقی مانده است. سالهاست که وطن با تصاویر جنگ، خشونت و بی رحمی در جهان شناخته می شود، در نتیجه فعالیت عکاس خبرنگارانی که روی دیگر وطن را به جهان نشان می دهند قطعا ارزشمند می باشد
خبرنگار مقشوش همراه آرین مصلح مصاحبه کرده است. آقای مصلح عکاس خبرنگار و مدیر صفحه افغانستان روزمره در اینستاگرام می باشند. این صفحه تلاش دارد تا تصویر متفاوتی از افغانستان بازگو نماید. درست است که زیباترین کلمات نیاز به ترجمه دارند ولی یک تصویر به هر زبانی سخن می گوید

خاموشی در عمل و تشویق های کلامی در بیست سال نشر افغانستان

وقتی به نشر کتاب در بیست سالی که گذشت نگاه کنیم، از یک سو با عناوین مختلف و کتاب های بی شماری روبه رو می شویم که در تاریخ نشر افغانستان بی سابقه بوده اما واقعا خبری از کیفیت و توجه به اصول در این میان وجود داشته است؟ یکی از انتقاداتی که به ناشران افغان وارد می گردد این است که آنها بیشتر به دنبال چاپ کتاب هایی بودند که واقعا درآمدزا بوده مثل کتاب های تخصصی برای دانشجویان می توان اشاره کرد ولی اوضاع چاپ کتاب های ادبی، علمی و... تا چه اندازه آبرومندانه بوده است؟ از نشر کتاب ها بگذریم ناشران درد دل های بسیاری دارند از جمله نبود نمایشگاه بین المللی کتاب، نبود حمایت کافی و هزار یک مسئله دیگر می توان اشاره کرد. کارنامه حکومت سابق در همین یک جمله مشخص هست که سیاسیون حتی در انتخابات نیز از فرهنگ صحبت نمی کردند و در دنیای آنها فرهنگ اولویت آخر هم نبوده است
خبرنگار مقشوش همراه آقای سید محسن حسینی مصاحبه دیگری کرده است. آقای حسینی عضو انتشارات صبح امید هستند. در این مصاحبه به عنوان یک ناشر از ایشان درباره دغدغه ها، مشکلات، خواسته های ناشران افغان از جمهوری اسلامی و کارنامه نشر و چاپ کتاب در دوران حکومت سابق پرداخته ایم

bottom of page